SVHA JO11-1 wint de KNVB beker ten koste van VDZ
We hebben lang uitgekeken naar deze finale. En ondanks de KNVB dit bijna van ons af leek te nemen kwamen ze vlak voor de finale dag toch tot bezinning. Uit eindelijk speelde de 2 teams de finale die daar hoorde te staan. Die daar het hele jaar voor gevochten hadden. De finale werd afgetrapt in Nijmegen op het sportpark van SCE.
Wanneer ik mijn jongens in de ogen kijk zo vlak voor we het veld op gaan zie ik spanning. Ik kijk de kleedkamer rond en zie een veel te drukke groep en wanneer ik ze stil vraag te zijn zie ik de spanning van de gezichten af druipen. Ik vraag ze: “Zijn we zenuwachtig jongens?” het antwoord is vrij duidelijk, ja allemaal zijn we gespannen voor deze wedstrijd. We kijken hier al zo lang naar uit en mede met de status die we dragen als ongeslagen 2e klasser wordt de druk door VDZ al vroeg bij ons neer gelegd en zijn wij de ploeg die het maar even moet doen.
Na een goede warming up lijken we klaar voor de strijd van vandaag. Terwijl naast ons, de JO9-1 (F1) ook af trapt voor hun finale trekken wij ook ten strijde. Een vol sportpark met ouders van beide teams, om ons heen verschillende finales met eveneens heel erg veel ouders en toeschouwers. De wedstrijd is begonnen!
Wanneer de wedstrijd begint is het rommelig, we komen moeilijk in ons spel. Je merkt dat er een enorme spanning rust bij ons. Vreemd genoeg bij tegenstander VDZ veel minder. We waren enkele weken geleden al wezen kijken bij dit VDZ en wisten dat we de jonge spits van VDZ goed in de gaten moesten houden. Ook de met wat langere donker harige middenvelder was een man om rekening mee te houden. Als dat zich aanvult met een goede, sterke en grote verdediger dan lijkt VDZ gewoon een erg sterke linie te hebben.
Eén waar wij enorm veel moeite mee hebben en zo ontstaat na een kleine 10 minuten de eerste grote kans van de wedstrijd. Deze is voor VDZ en de uitstekend keepende Stijn van Bergen pareert de inzet van de vrij staande Arnhemmer voorbeeldig, met een prachtige, werkelijk prachtige redding tikt Stijn de bal via de paal uit zijn goal en ontsnappen we aan een 1-0 achterstand (op papier spelen we uit).
Vervolgens krijgen wij een corner en daar is het aanvoerder Jay Daniel met de kopgoal en de keiharde bevrijding in deze wedstrijd. Jay komt goed voor de mensen van VDZ en kopt hard raak van dichtbij. De aanvoerder zoekt vaker naar zijn goals met hoekschoppen maar wist nog het minste te scoren van ons alle dit jaar. Daarom is deze zo ontzettend mooi voor Jay omdat die ook zo belangrijk is. 0-1!!!!!!!!
Het blijft vervolgens heel spannend, VDZ krijgt wat mogelijkheden uit de 2e lijn terwijl wij nog gevaarlijk worden via Bart Winnemuller en via Lev van Hulst. Beide vinden de keeper op hun weg en moeten de meerdere herkennen. Als we dan vlak voor rust ook nog de paal raken en VDZ een open kans mist gaan we rusten met de 0-1 voorsprong.
Na rust is het spelbeeld eigenlijk het zelfde. Geen van de 2 ploegen is veel beter, wij spelen inmiddels wel wat beter en we hebben het iets betere van het spel maar VDZ blijft dreigend. Veelal zitten de Arnhemmers er tussen en lijkt er veel dreiging te ontstaan. Toch zijn het de mannen Raoul Siefkes, Dries Vonk Noordegraaf en Jay achterin die enorm scherp zijn en ver op de helft van de tegenstander durven te spelen. We hebben een constante dreiging naar voor en we blijven vechten voor de bal. Zo zijn ook onze middenvelder Isa van Anrooij en Mart Vink aan de rechterkant een enorme tandem en blijven maar gaan. Het zorgt voor weinig lucht en kansen bij VDZ. Toch zorgt het ook voor veel ruimte en sporadisch komt de Arnhemse ploeg er goed uit.
Als VDZ dan denkt gevaarlijk te worden is het Dries met een fantastische ingreep. De spelbepaler achterin maakt een snoeiharde maar correcte slijding op de bal en onderschept daarmee knap. Dries staat direct op en stuurt Bart alleen weg de hoek in. Tim lijkt in het midden nog heel even te twijfelen of die mee moet gaan maar zet dan de turbo aan, zijn directe tegenstander realiseert dit te laat en moet in de achtervolging, het is Bart die de bal daarna vanaf de rechterkant van het veld perfect klaar legt in het midden voor Tim, op dat moment horen we de noodkreten van de VDZ trainers, ouders en supporters: “Scheids fluit af!!”. Blijkbaar ligt het slachtoffer van Dries er nog maar staat Tim binnen 3-4 seconden oog in oog met de keeper. Tim neemt de bal aan en kijkt.. de VDZ goallie komt moedig uit zijn goal en Tim zijn achtervolger komt steeds dichterbij… maar Tim blijft uiterst koel en schuift langs de keeper de 0-2 binnen, wat een vreugde!!!!!
Verdriet aan de andere kant, gepaste boosheid ook, de VDZ speler die tegen de grond was gegaan is in groot verdriet en de rest van het elftal lijkt gebroken. Toch denk ik dat de scheidsrechter hier de enige juiste keuze heeft gemaakt. Binnen enkele seconden stonden we alleen voor de goal en dan moet je hem door laten gaan. Iets wat later ook beaamd werd door de uiterst keurige VDZ trainer. Toch is er op dit moment de boosheid maar vooral het verdriet. VDZ verloor de grip al een beetje maar bleef energie houden doordat de marge pas 1 was. Nu lijkt de ploeg gebroken en mentaal is dat goed te zien.
We zijn in deze fase vlak hierna oppermachtig, we zijn veel en veel beter nu. We gaan acties maken en laten de bal goed rond gaan. We omsingelen VDZ en de ploeg uit Arnhem is nu klaar om met de billen bloot te gaan en met de vlakke hand een pak slaag te krijgen. Toch blijft het voetbal…….
Uit het niets geven we ineens VDZ de hoop terug, we willen opbouwen wat opzich niet erg is maar door communicatie en inschattingsfouten schieten we zelf de bal in de voeten bij de geheel vrij staande VDZ aanvaller die de bal langs de helemaal uit positie staande Stijn in de goal schiet, enorm klote want VDZ leek gebroken maar is ineens 4 minuten na de 0-2 weer helemaal terug in de wedstrijd… 1-2.
VDZ dringt nu voor het eerst in de 2e helft echt aan. De ploeg uit Arnhem wordt veel sterker en geloofd in een goed resultaat. Ondanks dat we verdedigen als leeuwen en blijven gaan als luipaarden is het niet te voorkomen dat VDZ gevaarlijk word. Eénmaal zijn we de organisatie kwijt en valt een corner bij de 2e paal waar de compleet vrij staande VDZ verdediger vrij kan inkoppen, de Arnhemmer had hier zijn ploeg op gelijke hoogte kunnen en eigenlijk moeten koppen, maar de bal gaat over..
Enkele minuten later omspeelt en soleert de VDZ aanvaller vlak bij ons doelgebied door en naar de goal. De VDZ’er kan niet goed meer afdrukken maar wel punteren, de bal gaat maar rakelings naast onze verre doelpaal en we ontsnappen opnieuw aan een gelijkmaker.
Terwijl ik op het andere veld de JO9-1 hun eerste penalty zie missen en de paal zie raken besef ik me dat wij daar op deze manier ook op af gaan. We kunnen het voetballend niet meer brengen en VDZ zit vol in het geloof dat er meer in zit. Toch lijken wij beroep te doen op een kwaliteit die we enorm hebben ontwikkeld dit jaar en dat is scoren op de goeie momenten.
Onze kansen pakken die we krijgen en ondanks dat we het hele 2018 niet ver weg liepen van onze tegenstanders scoorde we wel altijd op de juiste momenten. Ditmaal is het Tim die Bart bediend vanaf de zijkant geeft Bart voor en schiet Bart binnen en zet de definitieve beslissing op het scoreboord.
Een minuut later fluit de scheidsrechter voor het einde van de wedstrijd, winnen we met 1-3 de KNVB beker en schieten direct onze clubgenoten van de JO9-1 het veld op, met confetti kannonen openen zij voor ons de vreugde. Een direct signaal dat ook zij de winst wisten binnen te halen en zonder dat uitgebreid te vieren bij ons te kijken en dit vervolgens samen te vieren. Dat hebben we zo de rest van de dag gehouden, we zijn geweldig terug ontvangen bij SVHA en zijn vervolgens via Rotterdam en Utrecht (is grapje omdat zo lang duurde) het hele dorp rond gegaan. Het was een fantastische, echt een machtig mooie ervaring de hele dag was goud waard en een herinnering voor het leven!
We zijn ontzettend trots op alles en iedereen, maar het meeste op onze 9 toppers van de JO11-1. Wat hebben ze gestreden en wat hebben ze opnieuw die torenhoge verwachting toch maar weer waar gemaakt. Dat valt echt niet mee geloof me nou. Dat met alle spanning en emoties, kwaliteit van andere ploegen dat je ook nog met de druk van favoriet moet omgaan, dat hebben we fantastisch gedaan en daarvoor kan ik alleen maar een hele grote buiging maken voor al mijn toppers, wat een pracht prestatie!
Kan het nog mooier? Je zou bijna denken van niet maar toch wel, want we kunnen overmorgen (maandag) ook nog kampioen worden in de 2e klasse. Daarvoor moet nummer 3 AWC uit Wijchen verslagen worden en daar gaan we alles voor doen. De dubbel pakken in dit jaar, wat een prachtige bekroning zou dit zijn!
Geniet nog even van het prachtige fotoverslag van onze fotograaf Skip Rink