SVHA JO13-1 wint van Leones en maakt zich op voor kampioenswedstrijd
Het is zondag middag. Ruim 24 uur na de wedstrijd van gisteren. De wedstrijd tegen Leones ging gewonnen op vrij eenvoudige manier. Namelijk met 2-9. Na afloop waren er eigenlijk voornamelijk chagrijnige gezichten te zien.
Het doet mij denken deze zondag middag is dit nou positief? Of slaan we door en moeten we gewoon sneller tevreden zijn?
De jonge JO13 groep waar ik al een aantal jongens een aantal jaren mag trainen zijn niet anders gewend. We willen altijd het maximale en dat willen we behalen met zo goed mogelijk voetbal en voornamelijk zo goed mogelijk ten uitvoer brengen van onze opdrachten.
We maken ons druk over het feit dat we te weinig hebben gevoetbald. Teveel via de snelheid van Senne Pieters en Mart Vink tot scoren kwamen en dat te weinig deden waar we wekelijks heel veel op trainen. Voetballen. Elkaar aan de bal krijgen en zo naar voren bewegen. We verloren voor ons doen veel duels en lieten de tegenstander 2 keer scoren. Iets wat ons dit jaar nauwelijks overkomt en dat bewijzen onze pas 9 tegengoals in de 9 gespeelde competitie wedstrijden. Veruit de minst gepasseerde verdediging en doelman.
Je kunt ook stellen, man maak je niet zo druk met ze alle. 9 (mooie) goals gemaakt. Makkelijk gewonnen en geen moment in de problemen geweest. Een prachtige seizoenshelft gedraaid en een mindere wedstrijd zo nu en dan moet je dan maar accepteren.
Dan begrijp ik ook enorm dat mijn enthousiasme doorslaat op de groep. Positief, maar ook negatief. Ik was niet tevreden en dus mijn 14 toppers ook niet. 9 goals gemaakt, maar niet tevreden. Gewonnen, maar niet tevreden. Op de streep van het kampioenschat, maar niet tevreden.
Toch denk ik dat deze mentaliteit ons de winnaars maken die we zijn. De wilskracht en veerkracht die we getoond hebben. De enorme drive en passie om beter te worden. 4e klasse blijkt zeker nu een klasse te laag, maar hoeveel mensen durfde dat vooraf te zeggen? Dat is dé winst van deze jonge groep, de staf en onze werkwijze. We zijn niet tevreden als we beter konden. We willen meer en we willen beter worden. Niet voor niets verloor een groot deel van deze groep voor de laatste keer 16 december 2017 in een kampioenswedstrijd tegen Bennekom in officiële competities. Niet voor niets verloor groot deel van deze groep sinds 9 september 2017 maar 1 keer in officiële competities. Won het een KNVB beker en werd het kampioen in de 2e klasse.
Het is dé wil om te winnen, dé wil om beter te worden bij deze groep. Daarom zijn we niet altijd tevreden. Ook niet bij een 2-9 overwinning en hoe overdreven dat ook eruit mag blijven zien, het is een proces dat we doormaken en alleen dat proces zorgt er voor dat we de betere voetballers willen worden. De voetballers die later geschiedenis mogen schrijven in het eerste of misschien, heel misschien wel daarbuiten. Want niet alleen jullie, ouders, zijn aandachtig toeschouwer, zo werden we ook bekeken door de nieuwe hoofd scout van N.E.C. in de afgelopen weken.
Op naar zaterdag waar gewonnen zal moeten worden van Kesteren. De nummer 3 van onze competitie zal er alles aan gaan doen om ons van het kampioenschap af te houden. Aan ons de taak om goed voor de dag te komen en het feestje te vieren. Aanstaande zaterdag dus. Om 13:00 thuis op het hoofdveld. Hopelijk allemaal, tot dan!